Dag 7/7: Hotel Todtmoos - Bahnhof Wehr | 23,8km
Helaas was ook de laatste dag volledig in mist en regen gehuld.
Na een heerlijke nacht in een goed bed waren we flink uitgerust. De pizza en een warme douche waren ook zeker welkom en ook nog eens alles wat we bij ons hebben was weer fijn droog!
Inpakken dan maar en op naar het ontbijt. Ook dat was een traktaie maar we verlangden toch zo langzaam aan weer naar het wandelen, we hadden nog een mooie laatste etappe voor ons. Deel 7 van 7 om precies te zijn, welke zou eindigen in Wehr in het centrum, en net een stukje verder bij het station hadden wij de auto geparkeerd. Op pad!
Het is een uur of 9:00 als we dan ook echt het hotel uitlopen en beginnen aan onze laatste dagtocht. We hebben zo’n dikke 20km op de planning staan en hopen dat het toch wat droger blijft dan de dag ervoor :)
Al snel lopen we via steeds smallere wegen weer het bos in, de geur van nat bos is heerlijk en geeft een soort rust terwijl we verder liepen. De paadjes slingeren van links naar rechts en gaan steeds omhoog en weer omlaag. En zo nu en dan komen we bij een uitkijkpunt waar we de wegtrekkende mist kunnen zien opstijgen tussen de bomen.
Na enkele kilometers lopen komen we erachter dat wat we al vreesden toxh ook vandaag de werkelijkheid zou worden: het zou de hele dag toch nog regenen en we werden dus ook nu weer natter en natter. Regenjas, korte regenbroek aan en de hoes om de rugzak. Het wordt weer een soort ritme, lekker.
Stug lopen we door, het is goed te doen, ook weer de mouwen opgestroopt voor een beetje verkoeling tijdens het lopen.
Dan zien we op de kaart dat er een hut zou moeten staan in de buurt en we besluiten een pauze te nemen, maar waar blijft die toch? We hebben die hut dan ook nooit gevonden maar gewoon op het pad zelf een stuk verder stuiten we op een jagershut met eigen bronwater. lekker fris water!
Daar gaan we een pauze nemen, lekker even van de benen en uit de regen. Eten!
Na een lekkere lunch (ook wat dingen uit het hotel meegenomen uiteraard) en een theetje na vallen toch ook de luikjes even toe :)
Even bijtanken bij de hut met de regendruppels op de achtergrond, geen stadsgeluiden alleen maar bos om je heen.
Het mooie van dit weer is wel dat je maar heeeel weinig andere mensen tegenkomt.
Na de pauze zijn we goed uitgerust en gaan we weer lekker op pad, het regent ondertussen gestaag door en via een klein paadje lopen we het hoofdpad weer af om de smalle stroom te volgen omlaag.
Dan worden langzaamaan de paden weer breder en kijken we via het dal in de richting van Wehr. De mist wordt af en toe wat dunner en dan probeert zelfs de zon erdoor te schijnen, een mooi tafereeltje in de verte! Wehr, onze eindbestemming komt in zicht!
Zodra we langs een betonnen muur het waterreservoir en het industriegedeelte voorbij zijn lopen we zo het stadje Wehr in, wat een gaaf gevoel zeg!
We volgen de officiele route en komen in Wehr bij het echte eindpunt aan. Een soort monument hebben ze gemaakt waar je echt een vreugdedansje klunt doen om te vieren dat je de volle 125km hebt afgelegd!
We hadden een waar voldaan en trots gevoel toen we bij het officiële eindpunt aankwamen in Wehr. Yes!
Van het echte eindpunt midden in het kleine Centrum van Wehr lopen we nog 5 minuutjes naar het station: Bahnhof Wehr.
Daar hebben we onze auto geparkeerd een week geleden en hij staat er nog! Helemaal intact met alles erin, erop en eraan.
We doen ons snel droge kleren aan die lekker zitten en stappen in om terug te rijden naar de camping waar we ook de eerste nacht zijn gebleven toen we aankwamen.
Daar aangekomen zagen we dat er nog maar twee andere gasten waren en die zaten lekker binnen in de caravan. Wij dus snel kijken in de gezamenlijke ruimte: LEEG!
Dat werd dus al snel onze gezellige huiskamer voor de eerste paar uurtjes om op te warmen en lekker wat te eten. In de koelkast stonden ook nog een paar overheerlijke Schwarzwalder biertjes koud hmmmmm
Camping Rüttenhof-Rickenbach
Rüttehof 5
79736 Rickenbach
Germany
Toen de eigenaren thuiskwamen hebben we ons netjes aangemeld en we mochten zelfs de Pipowagens gebruiken omdat ze met ons te doen hadden door de regen twee dagen lang. Wij keken elkaar aan en dachten: dat is een goed idee!
De man had wat hout klaar gezet voor de houtkachel en die hadden we dan ook snel aangestoken, de bank ervoor geschoven en genieten!
Na eventjes opwarmen bij de kachel kwamen er al snel de mooie verhalen en herinneringen van ons avontuur de revue passeren, zo leuk is dat om alles samen nog eens te herbeleven. Nog wat hout op de kachel en daarna snel onder de wol. Bijtanken maar, morgen is er weer een dag en de voorspellingen zijn dat het weer zonnig is dan!
Het menu voor het diner van dag 7:
Voorgerecht: een heerlijk Schwarzwalder pilsje in de gezamenlijke ruimte.
Het hoofdgerecht is voor Herm: de Cashew Nasi en voor Simone: de Pasta Bolognese van Adventurefood (reclame)
Als nagerecht hebben we vandaag het Vanilla Dessert van Adventurefood.(reclame)
We blijven nog lekker zitten op de bankjes en genieten in stilte van de show die ons gepresenteerd word.
Graag wil ik je hartelijk bedanken voor de interesse en het lezen van deze blog-serie!
Wij hebben echt genoten van deze wandeltocht en het heeft ons laten inzien waar je toe in staat bent als je iets graag wilt. De Schluchtensteig is een niet al te zware, meerdaagse wandeltocht die makkelijk te doen is voor zowel jong en oud!
Je kunt hem opdelen in losse etappes en zo met de KONUS-card gebruik maken van het openbaar vervoer weer terug naar je beginpunt als je losse delen van de tocht loopt.
Maar ook als je hem compleet uitloopt van begin tot eind (de volle 130 kilometer) is het heel goed te doen. Je komt door diverse dorpjes en kleine stadjes.
Let op: wildkamperen is verboden in Duitsland, wij moedigen niet aan om dit te doen. Wij hebben dit op eigen risico gedaan en hebben geen problemen ondervonden.
De GPX file van onze zevende dag van de Schluchtensteig kun je hier vinden en downloaden via Outdooractive: