Dag 6/7: St. Blasien - Hotel Todtmoos | 15,3km
Gelukkig werd het later in de nacht rustiger en trok de storm over. De regen werd minder en stopte er op een gegeven moment ook helemaal mee. Het was alsof de strijd tegen ons even was gestaakt. Wat een nacht zeg!
We hebben allebei letterlijk geen oog dicht gedaan tot op een paar hazenslaapjes na in de laatste 2 uurtjes.
Het is 6:00 en we besluiten maar gewoon op te staan en aan de dag te beginnen. Het begint lichter te worden en al hangt er een dik pak mist als we uit de tent naar buiten stappen.
Het lijkt alsof de mist een verplichte rustperiode heeft ingelast want er is geen zuchtje wind en we horen zelfs geen vogel fluiten. Best een vreemd gewaarwording zo. Maar we zijn blij met het “goede” weer ten opzichte van afgelopen nacht dus aan de slag!
We pakken alle spullen bij elkaar en als we dan toch weer een paar druppels voelen verhuizen we naar de vloer van de uitkijktoren. De paar druppels worden er snel meer en uiteindelijk zitten we nog een hele poos te schuilen voor een dikke bui.
Zodra de bui minder wordt trekken we onze regenjassen en korte regenbroeken aan. Dit zijn normale water- en luchtdichte regenbroeken zoals iedereen ze kent waarvan we de broekspijpen hebben afgeknipt tot korte broek. Dit was een tip van Alex van … om zo toch je benen te laten ventileren en niet van binnen in de broek net zo nat te worden van het zweet dan aan de buitenkant van de regen.
We hengsten onze rugzakken op de rug met daaromheen de regenhoes om ze iets droger te houden en vertrekken zonder ook maar enig spoor achter te laten. Daaaaag uitkijktoren en Lehenkopf, op naar Todtmoos!
Leave no trace principe:
Leave nothing but footprints, take nothing but pictures.
Vol goede moed en aangesterkt door een lekker ontbijtje met een paar warme koppen thee lopen we door het natte bos verder de berg weer af. We volgen de bordjes Schluchtensteig het bos uit en lopen over mooie heide-velden. Zodra we lekker op weg zijn begint het weer te regenen, nu achteraf weten we dat dat niet meer op zou houden die hele laatste dag…
Na een kilometer of 3-4 komen we langs een mooi uitzichtpunt: “Alpenblick” genaamd met een uitgewerkt panorama-bord waarop staat aangegeven welke bergen vanuit daar te zien zouden zijn. Het drupt op dat moment nog maar een beetje en we kunnen best een eind van ons af kijken.
Zouden dat ze zijn daar in de verte? Geen idee…. We lopen verder, het maakt ons op dat moment niet zo veel uit en willen graag verder lopen op onze laatste dag Schluchtensteig.
We komen erachter dat onze Berghaus regenjassen met gore-tex shell best goed ventileren maar als je flink aan het wandelen bent is een rits onder de armen toch echt geen overbodige luxe ivm de nodige ventilatie. Omdat het flink regent koelen we toch best af en met de mouwen opgestroopt is het goed uit te houden, ons hoofd en lijf blijven droog en uit de wind maar we koelen goed via onze benen en armen.
Wehr in de verte.
Later die dag zijn we toch nat tot in onze schoenen en we zijn blij dat we weer een wat dichter bos in lopen als we voor de laatste keer een kleien Schlucht (kloof) afdalen naar Todtmoos toe.
Waar we de kleine kloof inlopen is trouwens waar we de eerste keer de Wehra zien, nu nog een klein stroompje die iets hoger ontstaat uit een bron: De Wehraquelle.
Als we onderaan de afdaling aankomen lopen we gelijk tegen een Restaurant / Pizzaria / Hotel aan: Raststüble zo aan de grote weg.
Het ziet er knus en gezellig uit maar vooral het belangrijkste: lekker warm binnen!
We lopen naar binnen en nemen plaats aan de grote tafel waar nog plaatsen vrij zijn bij de verwarming. We bestellen wat te drinken en komen in gesprek met de eigenaar en zijn vrouw die samen dit restaurant met hotel runnen.
Het is een echt gezellig en kneuterig restaurant waar je heerlijk bij de verwarming kunt gaan zitten opwarmen.
We bestellen een biertje en besluiten hier te blijven eten en zelfs om een kamer te nemen na deze enorm natte dag!
De eigenaresse die het hotel gedeelte voor haar rekening neemt bied aan om ook nog onze echt natte kleren te wassen en te drogen. Heerlijk wat een service!
We stallen al onze spullen uit in de hotelkamer om te laten drogen terwijl we heerlijk in het restaurant genieten van de huisgemaakte pizza!
Het menu voor het diner van dag 6:
Voorgerecht: een heerlijk koud getapt biertje in het restaurant Raststüble.
Het hoofdgerecht: Huisgemaakte pizza’s
Als nagerecht hebben we hoogstwaarschijnlijk nog een biertje besteld om daarna lekker in het hotelbed aan onze welverdiende slaap te beginnen.
Let op: wildkamperen is verboden in Duitsland, wij moedigen niet aan om dit te doen. Wij hebben dit op eigen risico gedaan en hebben geen problemen ondervonden.
De GPX file van onze zesde dag van de Schluchtensteig kun je hier vinden en downloaden via Outdooractive: